Bütün Ehl-i Sünnet imamları: “Rasûlüllâh (Sallellâhu Aleyhi ve Sellem)in anne-babası hakkında kötü konuşmak, Rasûlüllâh (Sallellâhu Aleyhi ve Sellem)e eziyet vereceği için aslâ câiz olmaz.” diye açık beyanlarda bulunmuşlardır.

Nitekim Allâh-u Te‘âlâ:

“O kimseler ki Allâh’a ve Rasûlü’ne eziyet etmektedirler, muhakkak Allâh onlara dünyâda da, âhirette de lânet (etmiş ve kendilerini rahmetinden uzak) etmiştir ve onlar için hor ve hakîr eden büyük bir azap hazırlamıştır.” (el-Ehzâb Sûresi: 57) buyurarak Rasûlüllâh (Sallellâhu Te‘âlâ Aleyhi ve Sellem)e eziyet edenlerin melûn olduklarını bildirmiştir.

Bir kişinin Rasûlüllâh (Sallellâhu Aleyhi ve Sellem)in babasının cehennemlik olduğunu söylemesi kadar Rasûlüllâh (Sallellâhu Te‘âlâ Aleyhi ve Sellem)e eziyet verecek bir şey olamayacağı gibi, bu kişiden daha melûn olanı da âlemde bulunmaz.

(es-Süyûtî, Neşru’l-‘alemeyni’l-münîfeyn fî ihyâi’l-ebeveyni’ş-şerîfeyn -Resâilü’l-İmâm es-Süyûtî zımnında- risâle rakamı:4, sh:137-138)

İmâm-ı Şâfi‘î’nin en büyük talebesi ve yakını İmâm-ı Müzenî (Rahimehümellâh) şöyle demiştir:

“Bir kitap yetmiş kere gözden geçirilse de mutlakā onda bir hatâ bulunur. Çünkü Allâh-u Te‘âlâ Kendi Kitabı dışında hiçbir kitabın hatâsız olmamasına karar vermiştir.” (el-Hatîb, Mûzıhu evhâmi’l-cem‘ı ve’t-tefrîk, 1/14)

Yine İmâm-ı Müzenî (Rahimehümellâh) şöyle demiştir: “(Üstâdım) İmâm-ı Şâfi‘î (Rahimehullâh)a (kendisine âit) ‘er-Risâle’ kitabını seksen kere okudum. Her keresinde illâ bir hatâ buluyordu.

Bunun üzerine İmâm-ı Şâfi‘î (Rahimehullâh): ‘(Yâ Rabbi!) Beni (ilim cihetinden) ziyâde et. Allâh-u Te‘âlâ Kendi kitabından başka hiçbir kitabın sahîh (hatâsız) olmamasına kesin karar vermiştir.’ buyurdu.”

(‘Abdülazîz el-Buhârî, Keşfü’l-esrâr ‘an usûli Fahri’l-İslâmi’l-Pezdevî, 1/9; İbnü ‘Âbidîn, Reddü’l-Muhtâr, 1/60)

Ey kāri-i kerîm (kıymetli okuyucu)!